Vandaag deel ik de blog over de fotoreis die ik gemaakt heb bij Lieke Zengerink van Authentique.
De afgelopen periode was een heftige tijd. Mijn moeder, die kanker had, is overleden.
Daar komen een heleboel emoties bij kijken natuurlijk. Dat kost tijd, om alles de revue te laten passeren, te verwerken en te ontladen van de hectiek die altijd rondom zo'n periode is. Ik worstelde in dit alles met mijn thema: "Hoe blijf ik in dit alles trouw aan mezelf?"
Precies op dat moment plaatste Lieke de blog van mijn "reis door de ziel". Als een liefdevolle reminder om juist ook nu te leven vanuit mijn hart.
Vandaag wil ik deze blog met jullie delen. Dan klinken uiteraard allerlei stemmetjes in me die neerkomen op 'Moet ik dat wel doen?' Want het is heel persoonlijk, heel kwetsbaar. Toch doe ik het wel...
omdat ik geloof in 'delen=helen',
omdat een ander thema voor mij is 'mezelf durven laten zien' (het is dus een oefening voor mezelf),
omdat ik een therapeut wil zijn die voorleeft wat ze preekt...hoe kan ik verwachten dat iemand zich kwetsbaar opstelt als ik dat zelf niet durf/doe?
Ik had zelf zo graag, in mijn vele ontmoetingen met therapeuten, iemand gehad die zelf open was over haar/zijn eigen reis...Herkenbaarheid van hoe diep je kunt zitten, van hoe ver je soms moet komen...dat geeft hoop, dat geeft een ankerpunt: 'zij weet waar ik vandaan kom en het is haar gelukt hier al te komen...dat kan ik dus ook!'
Daarom...geef ik jullie een kijkje in mijn ziel, in de reis die ik al heb afgelegd, zo prachtig in woord en beeld gegoten door Lieke.