Onderstaand is een oude blog die ik blijkbaar nog in 'concepten' had staan. Ik kwam m net toevallig tegen en is een goede herinnering voor me nu ik al een tijd fysiek niet goed in mijn vel zit waardoor ik weinig focus kan vinden en er weinig uit mijn handen komt. Ook dit moment, deze fase gaat weer voorbij! Daarom in de herhaling...
Er is een oud verhaal dat ik ooit eens tegenkwam. Te lang om in het geheel hier te vertellen, daarom een korte samenvatting van de essentie en onderaan deze blog de link naar het hele verhaal: Een koning zocht onder zijn wijzen en adviseurs naar een spreuk die in tijden van diepe wanhoop kon helpen. Een korte zin, die in de ring zou passen die hij liet maken. Een oude bediende gaf hem toen een briefje met een zin om in de ring te doen met het advies deze pas te lezen op een donker moment. Dat moment kwam en de koning opende het briefje dat las: “Ook dit gaat voorbij”. Alles werd stil in hem en om hem heen...het moment ging inderdaad voorbij. Toen volgde een moment van grote vreugde. De bediende zei: “ook nu is de boodschap heel geschikt. Op momenten van wanhoop én op momenten van overwinning. Als je je zwak voelt én als je je sterk voelt”. De koning las het briefje nogmaals en merkte weer dat alles in hem stil werd. Trots en ego verdween...hij begreep de boodschap en werd verlicht. Geen enkel moment, geen enkele emotie is blijvend. Je ademt in en ademt uit...alles gaat voorbij. Soms is dat verdrietig, want je wilt een moment of iemand vasthouden. Soms is het prettig, want bijvoorbeeld wanhoop en verdriet wil je niet eeuwig blijven voelen. Het is als de ademhaling van het leven zelf...ook dit gaat voorbij:, het ene moment vloeit over in het volgende.
Ik heb gemerkt dat deze simpele zin een verandering in mij teweegbracht...Het hielp en helpt me om momenten en emoties en situaties te relativeren. Dat maakt mooie momenten extra kostbaar omdat ze vervliegen en weer voorbij gaan. En pijnlijke momenten maakt het draagbaar omdat ik weet 'ook dit gaat voorbij'. Daarmee wordt het ook minder beangstigend om te voelen wat er in dat moment gevoeld wil worden. En dan wordt het net als bij kinderen: ze spelen en zijn blij...vallen en barsten in huilen uit, geven zich er helemaal aan over en dan is het ineens ook weer voorbij en gaan ze verder met waar ze gebleven waren. In een ontspannen dans met het leven zoals dat zich aandient in elk moment.
Deze week stuurde iemand me een prachtig liedje in een moment van pijn en verdriet. Hierin wordt ook de volgende zin gezongen: "We've only got these times we're living in...And the days like flowers bloom and fade and they do not come again. We've only got these times we're living in...” Deze zin draagt in essentie dezelfde boodschap in zich. Steeds vaker merk ik dat als het me lukt om hier en nu te zijn, dicht bij mijzelf...dan voel ik wat ik te voelen heb en ben ik gewoon aanwezig. Dan is er zelden iets aan de hand, er is vrede en rust zelfs tijdens verdriet of pijn. De meeste strijd, zorgen en spanning ontstaan als ik wegdrijf uit dít moment en ga nadenken óver dit moment. Dit moment wordt dan DAT moment en is een stap weg bij jezelf. Er ontstaat als het ware een afstand tussen waar je werkelijk bent en waar je 'met je gedachten zit' en die afstand creëert een naar spanningsveld met vaak verwarrende emoties en gedachten. Als mens zijn we om een of andere reden vaak geneigd pijnlijke emoties, gedachten en momenten vast te willen houden. Wat zou het mooi zijn als we ons de ontspanning die kinderen daarin vaak nog hebben konden eigen maken! Je bent in het moment, voelt ten volle wat er gevoeld wil worden en ademt in en uit en gaat verder met de dag zoals die zich aandient. En het volgende moment dat er weer iets gevoeld wil worden, ontvang je, voel je en beleef je tot het weer wegdrijft met de volgende uitademing. Soms is zo'n moment zo overweldigend en duurt langere tijd. Het enige dat je dan nog kunt is je laten overspoelen door de emoties en leven van ademhaling tot ademhaling. Maar uiteindelijk...gaat ook dát moment voorbij! Lees het hele verhaal van de koning Luister 'These times we're living in' van Kate Wolf: